Het einde van de wereld

Het is januari 2012. De man pakte de krant en las verbijsterd op de voorpagina:

Het einde van de wereld. 21 december 2012;
Apocalyps

Het stond er echt.

Volgens het artikel in de krant stopt de huidige Mayakalender op 21-12-2012. Althans, volgens bepaalde Maya-hiërogliefen stopt op die datum een cyclus van 144 duizend dagen. Maar, dacht hij, het einde van de wereld? Weten ze dan wel precies wanneer die Mayakalender is begonnen? En… start er dan niet gewoon een nieuwe cyclus? Een lichte paniek greep hem naar de keel. Hij keek over zijn krant de keuken in, waar zijn vrouw nietsvermoedend met het eten bezig was. Zou hij het haar gelijk vertellen of straks onder het eten?

Hij las verder. Van alle duizenden Maya teksten was er maar één die verwees naar het einde van de wereld. Zou het dan een complot van de overheid zijn? Wat een onzin. Dit was toch slechts bangmakerij, toch? Hoewel, even verder lezen. Hij was toch wel nieuwsgierig en waarom stond het dan in de krant. Was dit dan wat ze noemen fake-nieuws?

Volgens de New-Age-Cultuur zullen op die datum alleen onze harten zich openen. Dat zou een openbaring zijn, dacht hij. In het artikel werd verder gesproken over een mogelijke Apocalyps als gevolg van zonnevlammen of het verschuiven van de magnetische polen.

Hij kneep zijn ogen dicht en probeerde zich dit voor te stellen.

Waarom zou ik morgen nog naar mijn werk gaan? Ik heb nog een klein jaar om alles uit het leven te halen! Als ik mijn baan opzeg en ik stop met het betalen van mijn hypotheek. Ik verkoop de hele rimram, ik vertrek naar een zonnig land en ik ga de rest van de tijd onder een palm zitten en …

”Schat, kom je eten!”

Copyright by AlexanderM