Voor de gitarist die thuis graag wat zit te spelen is dit een welkome toevoeging voor het spelen van bekende nummers.
Veel bekende nummers worden namelijk gespeeld in afwijkende tuning. daar heb je als thuisprutser natuurlijk geen weet van. Pak maar een willekeurige hit van je favoriete artiest. Dat staat zelden in een standaard gitaar tuning
Ik ben al vanaf de beginjaren 1970 een grote fan van Led Zeppelin. Het is dus niet zo gek dat ik bij de eerste schreden van het gitaarspelen probeerde om de akoestische nummers van Led Zeppelin mee te spelen. Ik had uiteraard een akkoordenboek van Led Zeppelin aangeschaft waar de nummers voorzien van akkoorden en tekst werden voorgeschoteld.
Maar toch… het klonk toch nooit precies zoals Led Zeppelin het speelde. Niet zo gek natuurlijk want ja, je speelt met de grootste mee. Ik bedoel, hallo; Jimmy Page, belachelijk natuurlijk maar je probeert minstens te klinken als. Althans dat was de gedachte.
Zelfs het voor het gevoel redelijk simpele “Going To California” [ 1971 ] kwam niet uit mijn gitaar zoals het zou moeten. Je legt je er in de loop van de jaren bij neer. Tot ik me meer ging verdiepen in de speelwijze van Jimmy Page. Dus YouTube afspeuren naar live beelden.
Al gauw zag ik op de beelden dat Jimmy Page niet de akkoorden uit het boek volgde. Wat een deceptie maar tegelijkertijd een openbaring. Zo kwam ik op het fenomeen Drop D tuning.
Jimi Page deed over het algemeen niet zoveel in de standaard tuning. “Drop D” en” open G” zijn zomaar twee afwijkende tunings waarin hij veel componeerde. Vergeet ook niet het karakteristieke “Kashmir” in DADGAD tuning en “Rainsong” in DGCGCD tuning. Ik bedoel; hoezo standaard tuning.
De uitleg voor deze tuning is redelijk simpel. Je laat de hoge én de lage E snaar twee stappen zakken naar D. Je krijgt in plaats van de standaard eBGDAE dan dBGDAD [ waarbij de kleine letter voor de hoge e-snaar staat ] en dan … klinkt het ineens vol op de overmatig klinkende D. top! Het is alleen dan nog even zoeken naar de aangepaste akkoorden in die setting maar dat pak je snel genoeg op. Probeer het maar eens.
Update >> formeel is het een Drop D als je alleen je lage E terug stemt naar D. Als je dat ook met je hoge E snaar doet, is het Double Drop D … een detail.
Als je eens kijkt naar de YouTube video “Led Zeppelin – Going To California – Live at Earls Court 1975” dan zie je de beste performance van dit nummer en Jimmy Page op akoestisch Six-String in Double Drop D tuning. De begeleiding van John Paul Jones op mandoline maakt m natuurlijk af.