Ik ben slechts een taalgekkie met schrijfaspiraties.
Deze pagina gaat over de eigenaar van deze website. Over AlexanderM. Zoals je kunt lezen op de Home pagina vind ik het leuk om te stoeien met teksten en verdiep ik me graag in Literatuur. Ik heb verder geen Literaire pretenties of ook maar in de verste verte geen idee hoe je een boek zou moeten schrijven. De laatste tien jaar heb ik vooral gelezen over schrijven (!) Hierdoor ben ik alleen maar meer onzeker geworden over de goede afloop van dit avontuur. Maar; schrijven zal ik, al was het maar om voor mezelf het idee warm te houden dat het ooit gaat lukken. Om in ieder geval de spreekwoordelijke stok achter de deur te houden, heb ik deze website opgezet. Zo kan ik in ieder geval wat inspiratie opdoen, al dan niet gedwongen door de Yoast beoordeling. Bij voldoende inhoud per pagina krijg ik groen licht.
Omdat ik nu over iets meer tijd beschik – want Pensionado – kan ik me wat meer richten over de lay-out en content van deze website. Ik blijf veel lezen over … schrijven zodat ik met deze constante prikkels voldoende gemotiveerd blijf om vooral te blijven schrijven. Nu weet je iets meer over AlexanderM.
Ik ben een liefhebber van het werk van de Franse filosoof Michel de Montaigne. Hij schreef al in 1580 een groot aantal verhalen, anekdotes en gedachten op. Deze zijn samengevoegd in een dik boekwerk “De Essays”.
Deze pil van 1470 pagina’s pak ik met enige regelmaat om even wat relativerende tekst op te nemen. Het is grappig dat een niet belangrijk bedoeld boek nu tot de grootste inzichten van deze tijd behoort.
Ik citeer hierbij zijn voorwoord, met alle respect voor deze gigant. De inhoud heeft parallellen met mijn bedoelingen.
Voorwoord Michel de Montaigne 1 maart 1580
Dit boek, lezer, is er een te goeder trouw. Het waarschuwt u meteen al dat ik er slechts persoonlijke en privé-doeleinden mee heb nagestreefd. ik heb het net zomin al u te dienen als voor mijn eigen roem geschreven. Daartoe zijn mijn krachten niet toereikend. Het is slechts bestemd voor mijn vrienden en verwanten: als ik hun ontvallen ben ( en dat zal weldra het geval zijn ), kunnen zij er iets van mijn aard en stemmingen in terugvinden aldus de herinnering aan mij levend houden. Als het mij te doen was om de bijval van de wereld, dan zou ik mij mooier en meer bestudeerd hebben voorgedaan. ik wil dat men mij ziet in mijn eenvoud, gewoon zoals ik ben, ongedwongen en zonder opsmuk: want ik portretteer mijzelf. Hier zullen zowel mij gebreken als mijn natuurlijke gedaante onverbloemd worden weergegeven, voor zover het fatsoen mij dit toestaat. Als ik onder een van die volken had geleefd waarvan het heet dat zij nog de gelukzalige vrijheid van de oorspronkelijke natuurwetten genieten, weet dan dat ik mijzelf volgaarne spiernaakt had laten zien, ten voeten uit. Dus, lezer, ik ben zelf de stof van dit boek; u zou wel gek zijn uw tijd te verdoen met een zo frivool en ijdel onderwerp. Vaarwel dus.
Montaigne, 1 maart 1580.
Einde quote. Ik bedoel maar, wat voeg ik hier nog aan toe?
Alexander M.
